شهید محمدحسین آقاجانی

نام پدر: همت علی

تاریخ تولد: 4-5-1346 شمسی

محل تولد: البرز – کرج

تاریخ شهادت : 10-7-1361 شمسی

محل شهادت : سومار

عملیات : مسلم ابن عقیل

گلزار شهدا: آیگان و کلوان 

البرز – کرج

بسمه تعالی

به نام خداوند بخشنده مهربان  و امام درهم کوبنده ی کاخ ستمگران.

پدر عزیز و مادر مهربانم! اولاً سلام و درود فراوان به شما می رسانم و همچنین برادر عزیزم محسن جان! دعای زیادی می رسانم. امیدوارم که این سلام و دعای گرم من که از فرسنگ ها راه دور از صمیم قلبم سرچشمه می گیرد مورد پسند شما واقع گردد و سلامتی و تندرستی شماها و برادران رزمنده ام از ایزد بی همتا خواهان و خواستارم و همیشه به دعاگویی شما مشغول می باشم و جای هیچگونه نگرانی نیست، به جز اینکه صدام یزید و دار و دسته اش هر چه زودتر به درک واصل شوند. 

پدر عزیزم و مادر گرامی ام! در این دَم، فرصتی پیش آمد که می خواهم به این انقلاب و مکتب خود خدمت کنم، من تنها در این راه نرفته ام بلکه امثال من زیاد و زیاد است هدفی که من دارم این است اول الله و دوم خدمتی کرده باشم به انقلاب و ملّت غیور و شهید پرور ایران. من تنها متعلّق به پدر و مادرم نیستم بلکه به تمام پا برهنه ها تعلّق دارم. 

برادران عزیزم حسن جان و محسن جان! شما در هر جا که هستید می توانید به این انقلاب اسلامی خدمت کنید یکی آن که درستان را خوب بخوانید و دیگر اینکه نگذارید این منافقین بی دین و بی ایمان به این انقلاب لطمه بزنند و این منافقین گمراه و کور دل از بنی صدرها و و رجوی ها هستند شما پشت جبهه را حفظ کنید و مشت ها را کوبنده کنید که این منافقین هیچ غلطی نمی توانند بکنند. امیدوارم ادامه دهنده ی راه شهیدان باشید. 

پدر عزیز و مادر مهربانم! از شما خواهش می کنم که دعا کنید تا من به سعادت برسم. سعادت من همان شهادت در راه خداست و اگر در جبهه شهید شدم، شهادت افتخار من است. به هیچ عنوان برای من گریه نکنید و پیراهن سیاه هم نپوشید. از قول من سلام به دوستان و فامیل های عزیزمان برسانید. در لحظه ی آخر پدر مرا ببخش، مادر مرا ببخش، برادرانم مرا ببخشید. خدا یار و نگهدار شما. به امید پیروزی حق علیه باطل. والسّلام.

پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیّت نامه و مطابقت با آیات و روایات

تجـارت

پیام شهید:  هدفی که من دارم این است اول الله و دوم خدمتی کرده باشم به انقلاب و ملّت غیور وشهید پرور ایران.

شاهد قرآنی: تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (صف/11)

[در آیه ی قبل صحبت از تجارتی سودمند است، تجارتی که به درد آخرت می خورد، و در این آیه آمده است که : آن تجارت کدام است و چگونه است؟] از روى دل به خدا و فرستاده ی او ایمان آورید، و به دارائیها و جانهاتان در راه (یارى دین) خدا (با دشمنان) جهاد و پیکار کنید که آن ایمان آوردن به خدا و رسول و جهاد براى شما بهتر (از تجارت دیگر) است، اگر شما بدانید (که عاقل و خردمند آنچه را که خیر و نیکو است براى خود می گزیند).

شاهد حدیثی: اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ[ص] خَاصَّةً الَّذِینَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِینَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِی نَصْرِهِ، وَ کَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، … وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِی إِظْهَارِ کَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِی تَثْبِیتِ نُبُوَّتِهِ، … وَ مَنْ کَانُوا مُنْطَوِینَ عَلَى مَحَبَّتِهِ یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ فِی مَوَدَّتِهِ. … فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَکُوا لَکَ وَ فِیکَ. (صحیفه سجّادیه، دعای چهارم، بند 3 تا 8).

بار خدایا و به خصوص اصحاب و یاران محمّد (ص) آنانکه همراه بودن (با آن حضرت) را نیکو بپایان بردند، و آنانکه براى یارى او در جنگ شجاعت و دلاورى برجسته‏اى آشکار ساختند، و او را یارى کردند، و بایمان آوردن باو شتافتند، و به (پذیرفتن) دعوتش (از دیگران) پیشى گرفتند، … و در راه آشکار ساختن دعوت او (براه حقّ) از زنان و فرزندان دورى نمودند، و در استوار کردن دین او و پیامبرى او با پدران و فرزندان (خودشان) جنگیدند، … و آنانکه محبّت و دوستى آن بزرگوار را در دل داشتند، و در دوستیش تجارت و بازرگانى (سعادت و نیکبختى) را آرزو داشتند که هرگز کسادى در آن راه نمى‏یابد، … پس خدایا آنچه را که براى تو و در راه تو از دست داده‏اند براى ایشان فراموش مکن و جزاء و پاداش بسیار به آنان عطا فرما.

شهید بزرگوار! آیا دانستی که کدام تجارت و بازرگانى برای آخرت سودمندتر است؟ کدام تجارت و معامله ی با خدا از عذاب و شکنجه ی دردناک آخرت نجات و رهائیتان می دهد همان طور که تجارت در دنیا آدمی را از آزار فقر و تنگدستى نجات می دهد؟ محمّد حسین جان! تو با سنّ کمت تاجر نبودی امّا به راستی تجارتی کردی که هرگز ورشکستگی و کسادی نداشت؛ چنانکه خداوند متعال می‌فرماید : یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ؛ آنها امید به تجارتى بسته‏اند که هرگز زوال نمى‏پذیرد.

(تجارتی با نام تجاری دوستی با خدا و رسول خدا و خدمت به مردم در راه ایشان)